woensdag 6 juni 2012

28 juni 2011: een warm hoogtepuntje in een magere zomer.

Na de extreem droge, warme, zonnige en daardoor uiteraard prachtige lente in 2011  (al zullen veel boeren dat minder beamen)  was de mooiweerkoek  op.

Juni was nog wel aardig begonnen, maar vervolgens kwam er de klad in  en volgden meer koele en wisselvallige dagen.
Voor Gemert was het nog wel een redelijke maand, maar gaandeweg was het wel koeler geworden.

In het laatste weekend was duidelijk dat er de dagen daarop  een vlugge, maar uiteraard ook weer onstabiele, opwarming zou plaatsvinden door middel van een zogenaamde "Spaanse pluim".
Terwijl zaterdag nog in het water viel met grijs en druilerig weer,  begon het zondag op te klaren en voelbaar warm te worden.
Maandag zou een dag topzomer worden  en op dinsdag, voor de storing uit temperaturen van ruim boven de 30 graden.

Deze dag zou ook meteen de warmste dag van de gehele zomer zijn  en dus was het wel even genieten, na het werk,  voor de buien.

Eenmaal aan de computer om te kijken wanneer de hitte weggehoosd kan worden sijpelen de eerste buienradarbeelden binnen waarin het geknetter  de Zuiderburen heeft weten te bereiken.
Vol verwachting begint het hart te kloppen.

Gelukkig hoeft er niet meer heel lang gewacht te worden,  de lucht betrekt  en de eerste rommels rollen voorzichtig mijn oren in.
Zoals een goed onweer hoort te zijn gaat dat geroffel over in weerlicht, tot even lijkt alsof alles inkakt.
Geen flitsen meer,  weinig gerommel  en de neerslagradar van de KNMI laat weinig spectaculairs zien.

Gaat er dan toch niets gebeuren?

Een zwak rolwolkje  trekt over  en dan blijft het opnieuw stil,  op enkele flitsjes en een lang tromgeroffel na.

Het is toch de stilte voor nog wat leuks,  want even later komt het volwassen rolwolkje achter haar verloren kind aan.
Wanneer de vervaarlijke wolk overtrekt zie ik draaiende flarden in de wolk,  terwijl het precies op dat moment ook flink begint te waaien.

Mijn hart slaat bijna over,  het zal toch niet!?

Godzijdank is het inderdaad niet wat ik even vreesde (ontstaan van windhoos),  maar wel volgt een stevige bries  en wat regen.
Stom als ik ben blijk ik mijn geheugenkaartje kwijt te zijn  en probeer nog snel het een en ander vast te leggen met mijn telefoon.

Met de shelf en de wind  is ook het onweer echt begonnen.
Hierbij ook een ontzettende klap, alsof er een vuurwerkbom afgestoken wordt (in dit filmpje een soortgelijke jongen).

Terwijl het hier lekker door blijft bliksemen, met af en toe mooie witte flitsen,  stromen de meldingen van stormschade in de wijde omtrek binnen.
Gemert lijkt echter gespaard te blijven, ondanks de eerdere vlagen.

Wel kan ik nog lang genieten van een boel bliksems  en eindig de avond met het soort opgewonden gevoel dat ik als kind wel eens had wanneer ik met de jaarwisseling  vuurwerk af had gestoken en daarna naar het andere vuurwerk had staan kijken.
Vooral het deel waarin je dan enthousiast roept hoe mooi die vuurpijl (in dit geval bliksem)  wel niet is.

Terwijl het hier nog wat naregent  kan de balans van een avondje onweer opgemaakt worden.
Bij Kaatsheuvel is een windhoos zichtbaar geweest  en onder meer Vught is getroffen door een downburst, waarbij midden in het dorp een boel bomen zijn gesneuveld.

Bij gebrek aan geheugenkaartjes  resteren enkel twee foto's van de chaotische (rol)wolk.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten