Doorgaans is de herfst meer een afwisseling van mooie en zonnige dagen, met regenachtig, koel en onstuimig weer.
Af en toe ontwikkelt een depressie zich tot eentje met een zware storm.
Ook in 2002 was dat zo, want september leverde vooral aardig weer op en ook begin oktober was het vaak rustig en zonnig.
Richting het einde was er meer invloed van depressies en smolten twee van die lagedrukgebieden in het laatste weekend van de maand samen.
De invloed van de sterker wordende stormdepressie was op zaterdag 26 oktober al goed te merken: ook hier in het zuid-oosten van het land waaide het bij vlagen al behoorlijk stevig.
In de ochtend werd er een voorwaarschuwing gegeven dat de volgende dag wel eens het toneel kon worden van een zware storm.
In het westen stond er toen al een stormachtige wind (kracht 8) die later die dag af en toe aanzwol tot windkracht 9: storm.
In de nacht passeerde het front met regen, terwijl op dat moment het KNMI besloot om een weeralarm uit te geven voor zware storm (windkracht 10 en hoger).
Overdag trok de stormwind al gauw aan naar een gemiddelde kracht 10 in de kuststreken en op het hoogtepunt haalde de storm in het westen op veel plaatsen ook windkracht 11 (zeer zware storm).
Het geluk bij de storm was dat deze op een zondag plaatsvond en dus veel mensen gewoon verstandig binnen konden en wilden blijven.
Uiteraard waren er ook wat (slimme) mensen die besloten om toch met de caravan op pad te gaan, op een pier naar de woeste zee te willen kijken, of in een bos te gaan wandelen.
Op deze manier vielen er toch een aantal slachtoffers, maar verder was het grootste deel van de schade materieel.
Het openbaar vervoer ligt voor een groot deel plat, op sommige plaatsen waaien daken van flats en zoals gewoonlijk moeten veel bomen het ontgelden.
Ook de stormvloedkering wordt voor het eerst sinds 1996 gesloten.
Op die bewuste dag zit ik veilig thuis in Gemert, in de keuken te kijken naar de bomen verderop.
De grootste boom buigt af en toe zo ver door dat ik denk dat hij omgaat.
Maar het is een sterke en veerkrachtige jongen, die erg ver door kan buigen!
Anno 2012 staat hij nog steeds overeind en heeft hij dus met gemak ook 18 januari 2007 doorstaan.
De vriend van mijn zus, werkend bij de Gemertse brandweer, had het wel druk met uitrukken (lees ik in een oud dagboek) en ook bij mijn ouders was er stormschade, namelijk een houten dingetje waaide van de buienmuur en een vaas die mijn moeder nog ergens buiten had staan lag nu in gruzelementen.
In de avond van 27 oktober neemt de wind weer af en is de zwaarste storm sinds de beruchte 25 januari 1990 voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten