De jaarwisseling was verlopen in siberische sferen met sneeuwduinen, harde wind en erg lage temperaturen (dubbele cijfers in de min).
Nieuwjaarsdag verliep rustiger, maar erg koud: de temperatuur kwam boven het pak sneeuw nooit hoger dan - 5 en daalde later in de avond tot minder dan 16 graden onder nul..
De volgende dag werd het sneeuwdek nog even aangevuld met een verse lading van het witte goud.
De veroorzaker was een klassieke polar low, een klein lagedrukgebied dat meestal plaatselijk veel sneeuw, in combinatie met storm veroorzaakt.
Deze zorgde vooral in het westen voor een flink pak sneeuw en ook op een aantal plaatsen in de omgeving van Rotterdam een tijdje flink stormweer.
De kop van Noord Holland veranderde die dag in een winterwonderland, waar op sommige plekken een pak lag van wel 40 centimeter en mensen uit andere delen van het land richting deze regio trokken om het winterse tafereel te kunnen zien.
In Gemert viel er bovenop de 8 centimeter sneeuw nog 7 centimeter bij.
Het vervolg was een aantal strenge winterdagen met helder vriesweer boven het compleet witte land. Alvorens een afwisseling van dooiaanvallen en invallen van strenge vorst begon die tot in februari zal aanhouden.
Nederland lag lang op de grens waar koning winter fel tegen de dooi vocht en dat leverde een koude, vuile kwakkelwinter op.
Regelmatig viel er sneeuw of ijzel waardoor mensen zelfs op straat konden schaatsen.
Verhalen die mijn vader ook over deze winter weet te vertellen, waarbij mensen op schaatsen gestrande auto's verder duwden en de stuifsneeuw door alle kieren stoof tijdens een sneeuwstorm.
De sneeuwstorm die vooral bij is gebleven is die van 14 februari 1979.
In de avond van 13 februari begon het te stormen in het noorden van het land en daarbij te ijzelen en te sneeuwen.
Stuifsneeuw joeg de komende nacht en dag vooral door de noordelijke provincies, bij windvlagen die uitschieten naar windkracht 11 (echter is dat niet bewezen omdat de windmeters inmiddels ook letterlijk vastgevroren waren!)
Dorpen en steden werden van de buitenwereld afgesloten om maar te zwijgen over het feit dat de meeste mensen gewoonweg waren ingesneeuwd dankzij soms metershoge sneeuwduinen.
Met man en macht probeerde men de boel begaanbaar te maken, maar men werd het niet al te gemakkelijk gemaakt doordat de wind een aantal keren opnieuw aanwakkerde en de sneeuw opnieuw alles dicht deed jagen.
Pas na vier dagen keerde de rust helemaal weer en kwam het dagelijkse leven langzaam weer op zijn oude gang.
De sneeuwstorm blijkt ook de laatste uitschieter te zijn geweest van de ijzige strijd van de winter tegen zachtere lucht.
Maar dezelfde winter zou nog een paar verrassingen hebben later in het jaar.
Eerst krabbelde de temperatuur maar heel voorzichtig op in maart en viel er aardig wat regen in deze prille lentemaand, in combinatie met smeltwater gaf dit nog lokale wateroverlast in Groningen.
Midden maart volgde een volgende poging van de winterkou om Nederland te veroveren, maar ditmaal werd de aanval (met enige moeite) afgeslagen.
In april volgde er een eerste poging tot zomers weer, piekend naar de eerste paasdag.
Op die eerste paasdag werd het 23 graden, maar het genieten van het warme weer diende gauw te gebeuren, aangezien april destijds nog echt van het ene uiterste in het andere kon schieten.
Op tweede paasdag ging de wind de noordhoek weer opzoeken en konden de zomerkleren gauw de kast in bij slechts 6 graden!
Ook de rest van de maand bleef het aan de koude kant, met een gure koninginnendag waar er verschillende hagelbuien vielen.
Dat gure weer kende een hoogtepunt op de tweede mei.
Op die dag waande men zich weer even terug in de voorbije winter, want het begon te sneeuwen en op een aantal plaatsen bleef het dekje een tijdlang op de bloeiende planten liggen!
Ook de dagen die volgden kenden lage temperaturen en nog een aantal sneeuwbuien in het noorden.
Na de kou volgden ook een aantal warmere perioden.
Tijdens de warmere dagen op het einde van mei ontstond een nieuwe strijd tussen koude en warme lucht die twee dagen op rij zwaar onweer zou opleveren.
Vooral in het midden en westen van het land ging het twee dagen op rij stevig tekeer met veel neerslag en bliksemintensiteiten van soms wel 100 flitsen in een minuut!
De gehele lente en mei in het bijzonder was erg nat geweest, met in De Bilt 310 mm neerslag en is daarmee nog steeds de natste lente in een lange reeks.
De zomer daarentegen, verliep droger, maar is geen hoogvlieger als het gaat om echt zomerweer.
Echt warm werd het namelijk zelden en ook de zon liet zich niet heel vaak zien.
Hoewel het op de eerste dag van september nog zomers warm werd daalde de temperatuur langzaam maar zeker, maar was het daarnaast vrij rustig en droog weer.
Dat was het ook in oktober waarin een paar warme dagen (24 graden op 10 oktober) en ook vrij koude dagen voorkwamen.
In november haalde het kwik in Zuid Limburg nog een keertje uit naar ruim 17 graden op de 28e van de maand.
Het was een voorproefje van een zachte decembermaand met een aantal dagen in de dubbele cijfers.
Op 7 december werd er nog een erg warme 15 graden opgemeten in opnieuw zuid Limburg.
Rond de kortste dag werd het wel kouder, maar dat kerstwintertje was vooralsnog niet van lange duur.
Wel zou de winter nog terugkeren in januari 1980, maar niet zo heftig als een jaar eerder.
Neerslag 1979 in Gemert
januari: 60,6 (De hele maand lag er een sneeuwdek, varierend van 8 tot 15 centimeter)
februari: 61
maart: 111
april: 46,3
mei: 84,7
juni: 39,5
juli: 31,4
augustus: 69,3
september: 49,5
oktober: 29,7
november: 82,2
december: 133,4
jaar: 798,6
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDe onweersbuien van Mei 1979 was vooral in het oosten van het land bij Land van Maas en Waal en Brabant ect. in Zuid Holland in Rotterdam was er niets gevallen
BeantwoordenVerwijderenNet als toen nu in het voorjaar 2021 relatief veel neerslag na een 'strenge' sneeuwrijke winter waarin sprake was van de poolvortex dat sterk meanderde. Toeval, wellicht maar wel opvallend.
BeantwoordenVerwijderen